تاریخ انتشار :دوشنبه ۲۷ بهمن ۱۳۹۳ ساعت ۰۹:۱۶
کد مطلب : 58037
نتایج تحقیقات مرکز ملی تحقیقات جنوبگان پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی؛

میزان اسیدی بودن آب خلیج فارس در زمستان بیشتر است

رییس مرکز ملی تحقیقات جنوبگان در پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی گفت: میزان اسیدی شدن آب خلیج فارس در زمستان افزایش می یابد که تاثیر منفی بر روی رشد و حیات آبسنگ های مرجانی دارد.
میزان اسیدی بودن آب خلیج فارس در زمستان بیشتر است
به گزارش زیست آنلاین به نقل از ایرنا ابوالفضل صالح با بیان اینکه افزایش اسیدیته آب خلیج فارس دو علت دارد افزود: یکی اینکه دمای کم آب باعث افزایش پارامترهای مرتبط با اسیدی شدن آب می شود و دوم اینکه فراجوشش هایی در دریای عمان وجود دارد که در زمستان شدت بیشتری می یابد که این فراجوشش ها آبهای عمق را که دارای اسیدیته بیشتری هستند به سطح می آورند که با جریان های آبی وارد خلیج فارس می شوند.

 وی که مجری طرح &#۳۹; بررسی پارامترهای اکولوژیک صخره های مرجانی شرق خلیج فارس و برآورد تاثیر آن بر پارامترهای وضعیت سلامت مرجان ها &#۳۹; است گفت: این طرح با هدف بررسی پارامترهای شیمیایی و فیزیکی بر روی خلیج فارس و آبسنگ های مرجانی این پهنه آبی انجام شد. صالح افزود: نتایج مطالعات نشان داد افزایش دما و شیمی کربنات آب مهمترین پارامترهای تاثیرگذار بر روی آبسنگ های مرجانی هستند، با اندازه گیری شیمی کربنات آب می توان میزان اسیدی شدن آب و تاثیر آن بر روی آبسنگ ها را به دست آورد. وی با بیان اینکه این بررسی در تمام فصول سال در جزیره هنگام به عنوان پایلوت طرح انجام شد گفت: همچنین این نتایج نشان داد آب خلیج فارس در زمستان بیشتر اسیدی می شود که تهدیدی برای آبسنگ های مرجانی است. صالح ادامه داد: نتایج نشان داد یکی دیگر از مهمترین فاکتورهایی که بر روی آبسنگ های مرجانی خلیج فارس تاثیر می گذارد مساله دما است ، دما در فصل تابستان تا حدود ۳۴ درجه بالا می رود که موجب کاهش رشد مرجان ها و بروز بیماری سفید شدگی می شود. وی گفت: در واقع اسیدی شدن آب دریاها و اقیانوس ها یک روند جهانی است که از حدود ۲۰۰ سال گذشته با فعالیت صنایع و انقلاب صنعتی آغاز شده است، فعالیت صنایع موجب انتشار گاز دی اکسید کربن در فضا می شود و این گاز به مرور با واردن شدن به آب دریاها و اقیانوس ها موجب اسیدی شدن آنها می شود و در طولانی مدت تغییراتی در این پهنه های آبی ایجاد می کند. صالح ادامه داد: برآوردهای جهانی نشان می دهد آب دریاها و اقیانوس ها نسبت به ۲۰۰ سال گذشته اسیدی تر شده است که خلیج فارس نیز از این قاعده جدا نیست. وی افزود: همچنین تحقیقات در خلیج فارس نشان داد میزان اسیدی شدن آب خلیج فارس در فصول پاییز و بهار به علت شرایط دمایی و حالت اسیدیته مناسب تر شرایط برای رشد آبسنگ های مرجانی مناسبت تر است اما در فصول زمستان و تابستان به علت افزایش دما و بالا رفتن میزان اسیدیته آب شرایط رشد مساعد نیست. رییس مرکز ملی تحقیقات جنوبگان گفت: همچنین در این طرح پارامترهای مغذی مانند فسفات و نیترات نیز اندازه گیری و بررسی شد و نتایج نشان داد در مکان هایی که غلظت این پارامترها افزایش یافت موجب آسیب رساندن به آبسنگ های مرجانی شد. وی افزود: بالا رفتن میزان پارامترهای مغذی موجب رشد میکروجلبک ها در آب می شود که کاهش نور، افت اکسیژن و کدر شدن آب را در پی دارد که این شرایط زیست آبسنگ های مرجانی راسخت می کند. به گفته وی مواد مغذی با ورود فاضلاب های خانگی ، صنعتی و پساب های مزارع پرورش میگو وارد پهنه های آبی می شود که در برخی موارد موجب بروز پدیده کشند قرمز می شود. صالح افزود: به طور کلی بررسی ها نشان داد شرایط آبسنگ های مرجانی جزیره هنگام از نظر دما در معرض خطر هستند اما از نظر سایر پارامترهای شیمیایی به اضافه آلودگی های نفتی در خطر نیستند و حداقل تا ۵۰ سال آینده نیز این پارامترها به جز دما مرجان ها را تهدید نمی کند. وی تاکید کرد: خسارت هایی که فعالیت های انسانی مانند ماهیگیری، گیر کردن لنگر لنج ها، غواصی های غیر حرفه ای و صید مرجان ها برای آکواریوم به آبسنگ های مرجانی وارد می کند بسیار بیشتر از خسارات پارامترهای شیمیایی است. آبسنگ ها یا صخره های مرجانی از قدیمی ترین و غنی ترین اجتماع موجودات زنده بر روی زمین هستند. بیشتر صخره های مرجانی بین ۵ تا ۱۰ هزار سال عمر دارند و بسیاری از آنها صخره های آبی روی هم انباشته شده ای هستند که میلیونها سال قدمت دارند.  مرجان هایی که صخره های مرجانی را تشکیل می دهند تنها در شرایط خاصی پرورش می یابد. آنها در آب گرم، شور و تمیز زندگی می کنند، رشته صخره های عظیم آبی در طول سال با درجه حرارتی بیش از ۲۱ درجه سانتیگراد گرم باقی می مانند، مرجان ها همچنین تنها در آبهای کم عمقی که نور خورشید بتواند به آنها برسد زندگی می کنند. تاکنون ۷۰ گونه مرجان در خلیج فارس شناسایی شده است که از این تعداد ۴۵ گونه آنها در آب های ایران دیده می شوند. در خلیج فارس تنوع گونه ای مرجان های شاخ گوزنی (Acropora) بیش از جنس های دیگر است.  «مرجان های انگشتی» نیز بعد از مرجان های شاخ گوزنی و مغزی دارای بیشترین تنوع گونه ای هستند.  «مرجان های نرم» یا «مرجان های مواج» نیز در خلیج فارس حضور دارند که فاقد اسکلت آهکی هستند و با جریان آب به این سوی و آن سو به حرکت در می آیند. علاوه بر این مرجان ها، «مرجان های کاسه ای» هم در خلیج فارس و آب های ایران دیده می شوند. از نظر اکولوژیک، مرجان های مغزی دارای بیشترین مقاومت نسبت به تغییرات محیط هستند.  https://zistonline.com/vdccmxqp.2bq418laa2.html
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما